Day 6 - effe settelen

Het is nu dinsdag 13 januari en mijn werkdag zit er alweer sinds half vier op. Eigenlijk was ik al om kwart over drie weg, want L mijn directe begeleidster/inwerker voor de komende weken, vond dat het lang genoeg geweest was. Ik ook trouwens.

Zaterdag ben ik vooral Kralendijk ingewandeld. Eerst juist iets van het centrum wég en dus van mij uit richting vliegveld, en daarna het plaatsje zelf maar weer eens ingelopen. O.a. ook langs het ziekenhuis naar 'achteren' gelopen en daardoor o.a een begraafplaats, een wasserette en een tv station gezien. Ook kwam ik voorbij een huisartsenpost, waar volgens mij de vroegere huisarts van Thé zijn praktijk heeft. Dr. P, die Thé net een jaar kende toen ze ziek werd. Ze baalde ervan dat hij toen net wegging. Haar vorige huisarts had ze volgens mij tientallen jaren gekend en nu ze de nieuwe net weer een beetje kende, ging ie op een cruciaal moment ervandoor. Ik herinner me nog goed haar (en meteen ook mijn) eerste kennismaking met de nieuwe vrouwelijke huisarts, C. Thé was altijd al van het tutoyeren. In deze setting was deze familiaire benadering ook wel gewenst, want het kennismakingsgesprek handelde meteen over de mogelijkheid van euthanasie; how personal can you get.

Zondag was een 'rundumhause' dag. Beetje huishouden gedaan, boekje gelezen, boodschapje gedaan, ge-laptopt. Geen behoefte om 'a pied' weer de hoofdstad in te lopen. Nog geen kennis gemaakt met mijn buren, die er overigens wel zijn, maar blijkbaar ook erg rustig. De eerste kennismaking kwam vanavond met K, een jonge arts assistent die ook in het ziekenhuis werkt uiteraard. Toen ik ze op haar fiets bij de Amerikaanse brievenbussen voor onze onderkomens zag staan, ging ik maar eens nonchalant over de railing van mijn balkon hangen om een encounter uit te lokken. Het werkte, 'ja... ik kom zo effe kennismaken'. Blijkbaar was de tomtom mij al ver vooruit gegaan, want ze wist al te vertellen dat ik op de dialyse werkte. De vorige huurster van mijn toko had dat blijkbaar al verteld. De andere buren zijn (onder K) een duikinstructeur en (onder mij) ook een ziekenhuismedewerker, anesthesie als ik het goed onthouden heb. K gaat over een paar weken verhuizen en trekt dan bij K (met een e, de dame die mij van het vliegveld haalde) in - nou ja, in hetzelfde gebouw of zo. We hebben het over vervoersmiddelen aanschaffen (fiets, scooter, auto?) en ze legt mij nog iets uit over de locatie van het tankstation waar je de prepaid stroom kunt regelen. En dat de prijs best wel meevalt, want voor $ 25 koop je 70 'punten' stroom bij, en daar doe je best lang mee. Als je de hele nacht de airco aan zou hebben (wat ik nog geen een nacht gedaan heb) verbruik je nog maar net 4 punten per dag (is natuurlijk een andere eenheid, maar ik heb effe geen zin om te gaan kijken). Ik heb sinds ik hier zit pas 3 punten verbruikt.

Vandaag is er een mannetje langs geweest die voor mij een paar lampen vervangen heeft. Ik had M - de dame die voor de woningvoorziening verantwoordelijk is vanuit het ziekenhuis- een mailtje gestuurd en prompt word ik gisteren (maandag) gebeld door een onbekende meneer die vraagt of ie bij mij langs kan komen om de lampen te vervangen. Deze efficiëntie had ik effe niet verwacht. Vanmiddag bel ik 'm op om te zeggen dat ik thuis ben. Hij is er over een half uurtje, zegt ie. Mooi, kan ik nog net een paar plastic 'made in China'- instappers gaan halen bij Sunshine Market, de 'Chinese' supermarkt die het dichtst bij mij in de buurt is. Ze zitten best lekker, heb ik vanavond al uitgeprobeerd. De klusjesman arriveert net nadat ik terug ben en bekijkt de schade eens. "Ik kom om 19 uur terug`, zegt ie, "en dan breng ik lampen". Net voordat K weer aanstalten maakt om naar huis te gaan, belt ie op dat het 20 uur gaat worden. Het moet niet gekker worden. Nederlandse taferelen, opbellen dat je wat later bent. Huh....netjes ! En jawel, nog voor achten staat ie op de stoep. De voornaamste lamp in de kamer doet het weer en zodoende kan ik nu tenminste zien welke toetsen ik aansla. Altijd prettig! Ook de lamp boven de wastafel in de douche wordt vervangen, maar de glazen kap eroverheen - die al gescheurd was - overleeft het niet. No worries, ik vind het al lang prettig dat ik nu wat meer licht heb om mezelf 's morgens bij te scheren. Ook 2 lampen op het balkon zijn aan vervanging toe, maar hij heeft er niet meer bij zich. Hij komt morgen terug. Dan bekijkt hij ook meteen de tv, die ik niet echt mis, maar die het sinds vanavond helemaal heeft begeven. Misschien krijg ik zelfs wel een nieuwe, zegt ie. Goeie huisbaas!

Gisteren, maandag, was mijn eerste werkdag. Ondanks dát, loop ik er relaxter naar toe dan dat ik in Den Bosch naar mijn werk ga. Don't ask me why, maar blijkbaar heeft het klimaat dat effect op je. Ik maak kennis met L, mijn werkbegeleidster, maar kom als eerste B tegen, die blijkbaar zo vroeg is dat ze alle machines (5!) al aangezet en gedeeltelijk opgebouwd heeft. Het lijkt de Bonairiaanse versie van onze S wel, die gemiddeld ook al om 7 uur op de unit de zaak aan de gang aan het zetten is. Zo zie je maar, er zijn al overeenkomsten, ha! Voor de rest is alles wel anders: de ruimte, de patiënten, de collega's, de kleinschaligheid, de apparaten .... wat een k.. dingen om te leren zeg. Ook al is het een Fresenius, het is een Amerikaanse variant en daarbij lijkt het vooralsnog dat je alles andersom doet.... arghhhhh.... frustie, zelfs ... of vooral ook vandaag, de tweede dag, .... maar oké , ik moet mezelf natuurlijk tijd gunnen..... De hoeveelheid regeltjes, afspraken duizelen mij al vrij snel en ik besluit het allemaal wel af te wachten, tot het zich praktisch voordoet. En dan maar hopen dat ik het onthou. Ik ben in alle drukte van de nieuwe dingen zelf erg rustig en hou me wat afzijdig. Richt me in eerste instantie maar op hetgeen mijn werkbegeleidster aangeeft. Het is een dag van veel indrukken uiteraard. Als om 11 uur de tweede shift binnenkomt, is het een kippenhok van jewelste en overzie ik al helemaal niet meer waar iedereen mee bezig is. Volgens L was dat bij haar ook (in augustus) en toen was zij blijkbaar de enige Nederlandse en verstond ze niks van wat iedereen zei. Chaotisch, zo komt het over, maar blijkbaar weet iedereen waar ie mee bezig is. Zo zal dat bij ons in Den Bosch ook wel zijn, besef ik, voor een buitenstaander althans.

Ik ga 's middags redelijk vermoeid de straat op, de hete lichte straat; petje maar op tegen de anders zeker verschroeiende zon. Ik loop effe langs de Blokker, want daarboven schijnt een fitness centrum te zitten. Effe kijken daar, en bij Blokker meteen effe een blikopener kopen à $ 16.50 (waar gaat dit over???). Gelukkig hoor ik vanmiddag - als ik bij P&O wat zaken zit af te handelen - dat ik een schaarstetoeslag ga krijgen van $ 500 bruto per maand.... huh? Really.... ik moet het bijna eerst zien om het te geloven! Ik ben benieuwd hoe mijn eerste cheque eruit komt te zien..... ja luitjes, mijn eerste maandsalaris krijg ik uitgereikt in een cheque en ik mag deze dan cash innen bij de bank, ha! Bestaat dat nog.... yep....dus wel!
Het fitnesscentrum oogt redelijk, maar ik denk er nog effe over na...
$ 165 per kwartaal is nog vrij prijzig, zeker als ik er minder gebruik van zal maken dan ik eigenlijk zou willen. Vooralsnog nodigt deze hitte niet echt uit tot whatever activiteit, maar de enige sixpack die nu nog in mijn buurt is, staat in de koelkast. Het zou eigenlijk mooi zijn als die weer wat fysiekere vormen gaat aannemen. We'll see.

Ik zie dat ik dit bovenstaande relaas in flashbacks en -forths heb geschreven..... het doet me denken aan Pulp Fiction van Quentin Taratino, die aanvankelijk ook wat lastig te volgen is, maar aan het eind toch als een puzzel in elkaar valt. Hopelijk was dit voor jullie ook zo.

Till next time folks, ik ga zo weer eens pitten. Mijn dagen kennen hier een ander ritme en ook zijn ze uiteraard minder gevuld met sociale bezigheden en/of televisie (nog). Desondanks geen seconde verveeld tot op heden, maar dus wel vroeger naar bed. Rond 18.30 uur gaat de zon onder en rond kwart voor acht is het donker. Om 7 uur weer beginnen morgen. Slaap ik thuis gemiddeld 5-6 uur door de week, hier is het eerder 6½ - 7½. Donderdag begin ik om 11 uur, dus dan kan ik wat uitslapen... mmmm, lekker zweten..... of zal ik de airco maar wat aan laten voortaan, ha!