... de kinderen zijn vrij, toch ??
Door: T zelluv
Blijf op de hoogte en volg 10us
22 Januari 2015 | Bonaire, Kralendijk
oooh, gelukkig.... het was maar een droom.... ;-) ;-)
Op deze gehaktdag ben ik vrij en nu ik dit zit te tikken is het zelfs wezenlijk waar. Ik zit aan een zelfgemaakt pastaatje met verse groenten én ... sjuust, gehakt! Best lekker, al zeg ik het zelf. Het rummetje erbij geeft deze Mediterrane schotel een Caribisch tintje, wat wel lekker internationaal klinkt, ha. Omdat ik dit om tien voor acht zit te typen, weet ik dat het gros van jullie al lekker ligt te pitten, terwijl ik me hier nog de pestpokken zit te zweten. Zeker na net nog boven het fornuis gestaan te hebben. Maar .... het was het waard.
Vanmorgen mijn 2e duik gemaakt, waarbij ik op eigen verzoek weer wat herhalingsuitleg kreeg, wat extra oefeningen en het duikpak en -materiaal uitgelegd kreeg (laten we zeggen de buddy-check) Het is best weer een berg info, maar ik heb het weer eens gezien en gevoeld. De duik was volgens E (mijn dive guide / instructor van vandaag) achteraf geslaagd en hij vond het niet nodig dat ik me nog onzeker voelde over het duiken. Desalniettemin vond ik mijn maskerwissel onder water niet echt soepel gaan. Hij voelt mijn stress op dat moment niet. Desondanks ging de uitvoering blijkbaar redelijk goed. Ik was m.i. vandaag te veel bezig met mijn trimmen (het op gelijke hoogte blijven hangen), waardoor het relaxt genieten van hetgeen je ziet wat achterblijft. Hoe dan ook, zeker een uur beneden gebleven en daarmee toch het nodige gezien, o.a. een octopus 'vastgeplakt' op het koraal.
In het begin bleek mijn net aangeschafte duikbril steeds water te maken. E ging toen even een andere 'rental' halen, wat het probleem verhielp. We doken vandaag vlakbij de school zelf bij de ingang van Plaza van vd Valk, dus ver hoefde hij niet te lopen. Is toch zwaar, zo'n uitrusting met luchttank boven water meesjouwen.
Na de duik effe mijn masker gecontroleerd, maar eigenlijk geen rare fratsen aan kunnen ontdekken. Volgende keer nog een keer proberen (evt. met snorkelen) en als het probleem zich blijft voordoen moeten ze maar een nieuwe geven.
Ik was te voet naar de dive school gelopen (10 min) en dus wandel ik achteraf op mijn gemakkie weer terug. Eerst maar eens effe wat happen, want zo'n ochtendje duurt toch gauw van 09.30 u tot bijna 13.00 uur in dit geval. Tja, dan moet ik natuurlijk ook de volle mep betalen. Dat worden hier geen 3 duiken per week.... tenzij de staatsloterij meewerkt.
Naast eten ook weer effe vocht aanvullen, want dat blijk ik tijdens de duiken ook frequent te verliezen, en wel langs de urinewegen. Ik lees net op internet dat dat te maken heeft met de reflex van het lichaam. Het koudere water - nog altijd 26 ºC hoor, maar water geleid de warmte 20x sneller dan lucht, dus je koelt erg veel sneller af - zorgt ervoor dat het lichaam meer dan een halve liter bloed vanuit de benen naar de romp stuurt. Dat moeten hart en longen opvangen, en.... dat doen ze ook, maar het hart regelt hormonaal een drukvermindering door het lichaam vocht te laten onttrekken, oftewel je gaat pipi doen in het water; de zgn. duikersplas. Daar heb ik regelmatig 'last' van. Dus achteraf aanvullen is in dit geval wel aan te raden, zeker naast het gegeven dat het uit het water ook nog zo'n 30º C is, dus dat dehydreert wel lekker alles bij elkaar.
L sms't dat ik de auto van haar vriendin H wel kan zien als ik wil, Dat wil ik wel en dus rij ik haar na haar werk achterna. Ze wonen vlak bij elkaar, en dat is in dit geval minstens 10-15 min rijden van het ziekenhuis. Het blijkt wel een geinige buurt te zijn, tamelijk ver van het centrum van Kralendijk en daardoor wat landelijk aandoend. L woont in een nieuw gebouwd groen pandje, waar op hetzelfde terrein nog wat andere pandjes bijgebouwd moeten worden in de toekomst. H woont 100 meter verderop en heeft daar ook een aardige toko (niet binnen geweest, maar 2 slaapkamers en 2 doucheruimtes voor $ 775 p/m. Niet slecht). Als L en ik er komen aanlopen, hangt H letterlijk in de hangmat te hangen. Ik bekijk de Mitsubishi, die er op het eerste gezicht wel redelijk uit ziet. Een grote pick-up, waarvan de carrosserie nog aardig oogt aan de buitenkant. Ook binnenin ziet het er niet slecht uit. Ik rij met de dames erbij een rondje van een paar minuten en ontdek dat ie ook wel redelijk goed rijdt. Terug op de stek kijk ik effe onder de auto, terwijl de dames effe verder keuvelen. My god, alleen maar roest. Volgens H (en ook L), die de auto in een autozaak/garage begin december gekocht heeft, zijn alle auto's op Bonaire zo. Dat kan wel zijn, maar ik heb toch weinig vertrouwen in de draagbalken, de vering, schokbrekers en de uitlaat, ondanks het feit dat ie wel lekker reed. Ik zeg dit allemaal niet."Ik laat je nog wel weten wat ik doe"', zeg ik tegen H en ik krijg haar nummer, zodat ik ze rechtstreeks kan benaderen. Oké, dit zal best de Bonairiaanse kwaliteit van 2e hands wagens zijn, maar ik heb weinig zin om de $ 4500 die ze ervoor vraagt te betalen. Ik denk dat ik het überhaupt maar niet doe. Eerst maar eens wat verder kijken. Voorlopig kan ik met mijn huurautootje nog wel vooruit.
L, die ook weer terug naar Kralendijk moet, rijdt mij voor zodat ik de weg ook weer gemakkelijk terugvind. Ik ga eerst mijn was maar eens ophalen die ik in het weekend bij de Caribbean laundry gedropt had, en daarna ga ik nog effe uitgebreid shoppen bij The Warehouse. Ik heb nu mijn huurauto bij me, dus kan ik wat gemakkelijker een voorraadje inslaan. De diepvriesproducten die ik nu kan meenemen moeten desondanks snel het vriesvak in bij mij, want in die bak van mij is het net een oven als ik mijn boodschappen erin laad.
Effe spullen in de (koel)kast en de schone was opruimen, water drinken, nog meer water en dan met een ijskoud Amsteltje van de ondergaande zon genieten op het balkon, terwijl ik de laatste blz. van 'Toen ik je zag" uitlees.
(O ja, als er mensen zijn die dit niet om de haverklap binnen willen krijgen, effe doorgeven dan haal ik je van de mailinglijst. Mochten er andersom andere mensen in geïnteresseerd zijn, geef emailadres door en ik plaats ze bij de mailinglijst. Alrighty!?)
-
22 Januari 2015 - 10:31
Conny:
Blijf maar gezellig doorkomen met je verhalen. Ik hang in de hangmat, ik duik met je mee zonder dat pipi gedoe, herken ik dan weer niet van proefduiken en zie de octopus geplakt tegen het koraal, zie de roest onder de auto en moet het boek "Toen ik je zag" ook nog lezen. Dus weer aardig beschrijvend Tinus. Mooi -
22 Januari 2015 - 12:57
Bruun:
Ha die Tinus ,
Kerel wat jij weer allemaal niet meemaakt . Geweldig om te lezen en zo leuk dat je me meeneemt in jouw belevenissen . Hier is het vandaag errugggggg koud ....althans het voelt koud aan als je op het fietsie zit . Mooi om te lezen dat je volop geniet van het onderwwater leven, maar ook bovengronds ben je goed bezig .
Ik wens je heel veel succes en blij me/ons meenemen vanaf dat mooie warme eiland.
Gr -
22 Januari 2015 - 23:57
Marja:
Lieve Tinus, Heerlijk om weer te genieten van je beeldende verhalen. Ik zie je rondlopen, snorkelen, genieten van een ondergaande zon, biertje drinken en veel meer. Ik laat me graag meenemen ...........
Goeie keuze dit tropische eiland! Hier wil het nog steeds niet echt winteren. Vandaag een beetje vorst, maar volgende week weer wind en regen, bah. Vandaag dus maar een Cruise door de Caribbean geboekt, wederom met Petra en Henk, maar pas eind maart. Helaas doet dit schip Bonaire niet aan anders konden we een 'meet en greet' hebben.
Als ik je snorkelverhalen lees moet ik ook weer denken aan onze (enige) snorkelervaring in Egypte. Het onderwaterleven was inderdaad fascinerend.
Ik hoop dat je een mooie tijd zult hebben. Tussen de regels door lees ik dat het werk behoorlijk anders is dan wat je gewend was, maar je zult het er vast wel redden en neemt weer nieuwe ervaringen en indrukken mee terug.
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley