Hetzelfde tankstation, maar .... niet om te tanken - Reisverslag uit Kralendijk, Bonaire van 10us Kokx - WaarBenJij.nu Hetzelfde tankstation, maar .... niet om te tanken - Reisverslag uit Kralendijk, Bonaire van 10us Kokx - WaarBenJij.nu

Hetzelfde tankstation, maar .... niet om te tanken

Blijf op de hoogte en volg 10us

28 Januari 2015 | Bonaire, Kralendijk

Gisteren, 26 januari, heb ik na het werk een strandje opgezocht en mijn nieuwe duikmasker uitgeprobeerd met snorkelen. Effe op de kaart kijken ...... langs Plaza Resort en het vliegveld zuidelijk over de 'strandweg' langs de zoutvlakken uitgekomen bij Pink Beach.

Ik doe niet al te veel moeite om me in te smeren tegen de reeds ondergaande zon. Hoewel het licht nog fel is, komen de zonnestralen onder een dermate kleine hoek binnen dat ik niet bang hoef te zijn om te verbranden. Nou ja, en anders op tijd omdraaien. Maar veel tijd wil ik er toch niet spenderen. Ik spreid mijn grote oranje stranddoek ; ooit gekregen na een weekend-uitje met collega's - supergezellig - omdat ik zowat het hele weekend op camera vastgelegd had, als een soort van surrogaat en ongevraagde feestfotograaf. Blijkbaar werd het destijds geapprecieerd, getuige de stranddoek die ik nu met 4 strand-koraalstenen op de punten vastleg, aangezien er een aardig briesjes staat op het op 3 personen na uitgestorven strandje. Aan de overkant van de weg liggen de zoutvlakken en onderweg hiernaartoe ben ik dus de zoutbergen (nou ja, heuveltjes) tegengekomen. Ik trek mijn spijkershort uit, stop mijn kleren in mijn rugzak, leg deze op mijn koninklijk gekleurde textiel en ga gewapend met snorkelset, vinnen en strandschoentjes richting water.

Het is nog steeds fu.... heet en dat maakt het feitelijk lauwe water toch nog altijd lekker fris. Het water is licht onstuimig vanwege de behoorlijke bries en onder water zie ik dat dat wervelingen van het zand teweegbrengt. Het is er, zo vlak bij de kust, niet echt koraalachtig te noemen, maar toch waan je jezelf met de vissen, die dus blijkbaar zo dicht langs de kust zwemmen, in een groot aquarium met mega veel ruimte voor elke vis. Zo ook voor die ene met die snorkel op. Na 10 - 15 minuten heb ik het wel weer aanschouwd en verlaat ik het zanderige water. Mijn masker heeft het goed gehouden, geen lek, en dus was de switch een goeie bij VIP. Ik leg mijzelve neder in een poging wat te drogen en meteen wat kleur op te doen. Hier geen melding - net als bij de kassa's bij pinbetalingen - 'geslaagd', dus ik hoop er maar het beste van. Als ik terug naar de auto loop die in de berm langs de weg geparkeerd staat, voel ik de duikreflex (hè, ik heb toch gesnorkeld? ;-) ) alweer optreden. Ik steek de weg over om achter een bos groen, met de wind mee, mijn blaas te ledigen. Hele kleine krabjes hebben blijkbaar geen zin in die warme douche en kruipen uit het 'struikgewas'.

Volledig plakkerig, zanderig en bezweet kom ik thuis aan en ik denk, eerst effe lekker douchen. Maar ja..... ondertussen heb ik de laptop al aangezet en klinkt een smartphone-app-geluidje door de serene lucht van mijn steeds stoffiger wordende appartement. Het zweterige zanderige lijf wordt lek geprikt tijdens een onderhoudende Skype-sessie. Alles is een keuze ;-)!

Als ik op het punt sta de Skype te beëindigen en mijn lijf het genot van de koele waterstralen te gunnen, klinkt een volgend app-geluidje. De drang is te sterk en dus kijk ik...... het lijf moet wachten ten gunste van het sociale, en met vijfendertig muggenbulten rijker bereik ik uiteindelijk de douche (geintje guys!, het waren er maar 23 ;-) ).

Vandaag na een goeie nachtrust een lekker dagje op het werk gehad. We stonden redelijk ruim gepland. Ik heb een echootje van een shunt kunnen doen, deze uiteraard netjes beschreven onder shuntbespreking (wat men hier nog niet gewend is), het echoapparaat wat leren kennen en zodanig gebruikt alsof ik een maturatiecontrole deed (Geurdty!, ha). B vond het wel geinig. Ook weer bezig geweest met het maken / aanpassen van een presentatie over venepreservatie, die B graag binnen een paar weken in het ziekenhuis samen met mij wil geven. Altijd geinig om te doen. Omdat ze er ook een klein beetje dialyse uitleg bij wil voor de doelgroep/toehoorders, maak ik er vandaag een aantal dia's bij. Mijn appje naar collega's in het JBZ komt blijkbaar te laat binnen om nog op tijd wat opgestuurd te krijgen van bestaande presentaties. Anyway .... ik maak ter plekke wat nieuwe dia's en het is geregeld. Morgen samen met B maar weer effe doornemen. O ja, J..... greetz ontvangen, THNX en ook aan jou en iedereen uiteraard (ook al zit je nog niet in de mailinglist -- wil je erbij ;-) ?).

Omdat ik wat lager in mijn stroomvoorraad kom te zitten - dat zie ik op een prepaid meter - heb ik gisteravond mijn nummer van die meter opgeschreven. Na het werk ga ik naar het tankstation aan de Kaya Neerlandia, waarover ik de vorige keer ook al repte. Daar kan ik met mijn nummer voor een willekeurig bedrag stroom bijkopen. Prepaid, so to speak. Ik parkeer mijn C5 aan de zijkant van het tank-terrein en loop wat terughoudend naar het loket, waar de vorige keer een onverschillige dame me te woord stond. Zou ze er vandaag weer zijn? Ook vandaag moet ik weer een 'eerste-keertje' uitleg hebben. Aangekomen bij het loket tref ik in eerste instantie alleen maar een boezem. Goeie grutten, she is really having a sell-out. A big mama, jong maar lekker van formaat, met letterlijk rondborstige vormen; je zou zo maar kunnen stikken in je eigen genot, if you know wat I mean. Anyway, met ongekende mentale krachtsinspanning om de dame in kwestie in de ogen te kijken, krijg ik het voor elkaar om uit te leggen dat ik graag voor $ 30 stroom bijgestort wil krijgen op nummer ....... . Is goed, zegt ze lachend, en haar vriendelijkheid staat in schril contrast met mijn laatste ervaring aan dit loket. Alweer wordt mijn stelling dat er maar 1 zekerheid is in het leven - nl. verandering - bevestigd. Gelukkig! 'Ja, zegt ze, 'je moet het hele nummer op dit ticket (wat ik van haar krijg, na betaling) intoetsen thuis en afsluiten met een hekje'. 'Dus het heeeele nummer intoetsen - niks vooraf - en afsluiten met een hekje', vraag ik nog voor de zekerheid. 'Jaaaa', zegt ze lachend terwijl ze voorovergebukt opstaat. Ik vlucht naar mijn airconditioned C5' je. Coooooooool!

Life can be good (als er geen muggen zouden zijn).

  • 28 Januari 2015 - 09:11

    Anne-Marie:

    Geinig Tinus, ik heb hardop zitten lachen. Zo herkenbaar ;)

  • 28 Januari 2015 - 15:29

    Marja:

    Never a dull moment, als ik dit zo lees.

  • 01 Februari 2015 - 15:33

    Esther:

    Volgens mij zit je wel goed daar...
    Ik kan me bijna voorstellen hoe je bij de dame aan het loketje stond.
    Tinus, geniet ervan!
    xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

10us

Me

Actief sinds 15 Maart 2012
Verslag gelezen: 591
Totaal aantal bezoekers 83336

Voorgaande reizen:

08 Januari 2015 - 13 Juli 2015

Werken / leven op Bonaire

27 Maart 2012 - 01 Juni 2012

Down Under for a while

Landen bezocht: